Wszyscy pragnący zostać ministrantami, powinni przejść minimum roczny kurs przygotowawczy, tzw. kandydaturę. Okres ten, to czas poznawania istoty bycia ministrantem oraz podstawowych zasad
służby. W tym czasie obserwowane jest zachowanie chłopców, ich zaangażowanie oraz zdobywane wiadomości i umiejętności. Kandydaci uczą się podstawowych cech (sumienność, punktualność, troska o
porządek) oraz paramentów, gestów i postaw liturgicznych.
Zasadniczym zadaniem kandydata jest rozłożenie i złożenie koszyków oraz pójście na znak Pokoju.
Zasadniczym zadaniem choralisty jest dawanie znaków dzwonkami oraz gongiem podczas liturgii i nabożeństw. Ponadto choralista uczy się także odpowiadać na wezwania kapłana we Mszy św., poznaje
także różne modlitwy oraz pieśni kościelne.
Ministrant światła jest odpowiedzialny za niesienie świec w czasie procesji (wejścia, procesji z Ewangeliarzem oraz przy odczytywaniu Ewangelii). Niesione przez nich światło może mieć różną
formę: paschał, świece, pochodnie. W tym etapie formacji ministranci w sposób szczególny poznają symbolikę światła.
Ministrant księgi jest odpowiedzialny za należyte przygotowanie, zaniesienie oraz podawanie ksiąg liturgicznych celebransowi podczas liturgii przy miejscu przewodniczenia oraz w czasie
nabożeństw. Ministrant księgi powinien znać rodzaje, treść i układ poszczególnych ksiąg, szczególnie Mszału Rzymskiego. Wnosi on także Mszał na ołtarz, gdyż na ołtarzu do momentu przygotowania
darów nie powinno nic się znajdować. Wszystkie księgi otacza należnym szacunkiem i troską.
Jego zadaniem jest niesienie krzyża w czasie różnych procesji, tak podczas liturgii jak i nabożeństw. Szczególnym okresem dla krucyferariusz jest Wielki Post i przypadające w nim nabożeństwo
drogi krzyżowej. Ministrant krzyża poznaje symbolikę oraz znaczenie krzyża, jako jednego z najważniejszych znaków naszej wiary.
Ministrant ołtarza troszczy się o należyte przygotowanie ołtarza podczas Eucharystii, szczególnie darów ofiarnych chleba i wina oraz paramentów liturgicznych (kielich, patena, bielizna
ołtarzowa). Ponadto posługuje on kapłanowi i diakonowi przy ołtarzu. Ministrant ołtarza spełnia więc niektóre funkcje przypisane posłudze akolity. Zna dobrze symbolikę oraz rodzaje ołtarza, oraz
naczyń i szat liturgicznych. Zarówno ołtarz, jak i wszystkie paramenty liturgiczne otacza szacunkiem i troską.
Ministrant kadzidła posługuje do kadzidła (trybularza) oraz naczynia z wonną mirrą, zwaną łódką (lub navicula – stąd: naviculariusz). Podaje on kadzidło kapłanowi (jeśli nie ma diakona) lub sam wykonuje okadzenia podczas obrzędów. Dba o właściwe przygotowanie, rozpalenie kadzidła, oraz
o czystość tych sprzętów. Zna dobrze znaczenie oraz zastosowanie kadzidła podczas liturgii i nabożeństw. Szczególnie kształtuje w sobie postawę modlitwy (por. Ap 8,3-4).
Ministrant wody w czasie spotkań formacyjnych poznaje symbolikę oraz zastosowanie wody w liturgii. Szczególnie kształtuje w sobie postawę czystości i przejrzystości. W czasie obrzędów podaje
kapłanowi wodę święconą do pokropienia wiernych lub do poświęcenia. Dba o kociołek z wodą oraz o kropidło.
Są to posługujący odpowiedzialni za insygnia biskupie: mitrę i pastorał oraz za ich trzymanie i podawanie. Swoją funkcję spełniają podczas liturgii sprawowanej przez biskupa (np. Msza
pontyfikalna). Dobrze znają pochodzenie i symbolikę insygniów biskupich oraz używanie ich podczas obrzędów.
Lektor (ministrant Słowa Bożego) poznaje dokładnie Pismo Święte, które odczytuje w zgromadzeniu liturgicznym podczas sprawowanych obrzędów, szczególnie we Mszy św. Spełnianie tej funkcji wymaga
nieustannej formacji oraz starannego przygotowania czytań. Formacja lektora przebiega czterotorowo, obejmując formację biblijną, liturgiczną, duchowa i Fonetyczną. Lektor troszczy się o
przygotowanie Liturgii Słowa, księgę lekcjonarza. Żyje zgodnie z czytanym przez siebie Słowem Bożym oraz kształtuje w sobie postawę odpowiedzialności za wypowiadane słowo. W liturgii może także
wypowiadać wezwania modlitwy wiernych oraz spełniać funkcję psałterzysty (śpiewa psalm międzylekcyjny).
Jest to najwyższy stopień w formacji liturgicznej, który uzyskuje się po skończeniu diecezjalnego kursu dla ceremoniarzy. Ceremoniarz odpowiedzialny jest za całościowe przygotowanie liturgii,
przeprowadzenie prób, czuwa nad właściwym przebiegiem i porządkiem obrzędów, dba o wyznaczenie funkcji. Ceremoniarz poznaje najważniejsze zasady liturgiczne, zgłębia ducha całej liturgii poprzez
lekturę książek i artykułów, kursy, rekolekcje, a nade wszystko poprzez częste i gorliwe uczestniczenie w liturgii. Zaleca się, by w większych kościołach (np. bazyliki, sanktuaria) ustanowić
jednego lub kilku ceremoniarzy.
Głównym zadaniem animatora Parafialnej Wspólnoty Ministranckiej jest budowanie wspólnoty, troska o powierzoną sobie grupę ministrantów, pomoc w prowadzeniu zbiórek formacyjnych, wspieranie
duszpasterza odpowiedzialnego za formację służby liturgicznej. Ma odznaczać się głęboką wiarą, zdrową gorliwością, dyspozycyjnością, umiejętnością współpracy w grupie oraz prowadzenia zajęć
formacyjnych z dziećmi i młodzieżą. Powinien stanowić wzór służby dla młodszych ministrantów oraz być dla nich prawdziwym autorytetem. Animatorem zostaje starszy ministrant, który po sakramencie
bierzmowania oraz po ukończeniu diecezjalnego kursu animatorskiego został ustanowiony stosownym obrzędem przez biskupa. Sam powinien troszczyć się o swoją stałą formację. Animator może pełnić w
liturgii funkcję ceremoniarza (animatora liturgicznego).
Źródło: ministranci.archidiecezja.katowice.pl
You can do it, too! Sign up for free now at https://www.jimdo.com