Kielich należy do przedmiotów koniecznych do sprawowania mszy,
które powinny być otaczane szczególnym szacunkiem,
gdyż w nim po konsekracji znajduje się krew Pańska.
Wymaga się, żeby był on wykonany ze szlachetnego metalu,
który nie podległby korozji i przynajmniej od wewnątrz powinien być pozłacany.
W jego budowie wyróżnia się stopę, czarę i łączący je trzon.
Zazwyczaj ma kształt talerzyka i przeznaczona jest do przenoszenia konsekrowanej hostii. Wyróżniamy 3 rodzaje paten:
Patena kielichowa - to płaska patena, która należy do standardowego wyposażenia kielicha.
Mieści się na niej tylko jedna lub kilka hostii.
Patena głęboka - patena ta również należy do wyposażenia kielicha
(gdy nie stosuje się pateny kielichowej lub gdy zachodzi potrzeba
konsekracji komunikatów). Oprócz hostii mieszczą się także komunikanty.
Patena komunijna - najczęściej wyposażona w uchwyt,
trzymana przez ministranta pod brodą wiernego przyjmującego komunię.
na nią spadają cząsteczki Ciała Chrystusa.
Korporał jest małym obrusem lnianym, na którym umieszcza się
w czasie Liturgii Eucharystycznej dary ofiarne.
Na korporale również przechowuje się i wystawia Najświętszy Sakrament
Palka służy do przykrywania kielicha podczas sprawowania eucharystki.
wykonywana jest z podwójnego złożonego materiału,
który zwykle jest usztywniony np. tekturą Palka nie posiada
znaczenia symbolicznego, a jedynie praktyczne - zabezpiecza znajdującą się
w kielichu Krew Pańską, np. przed owadami
Puryfikaterz jest ręcznikiem służącym do oczyszczania pateny i wycierania kielicha przy udzielaniu komunii pod dwiema postaciami oraz po zakończeniu komunii,
podczas puryfikacji.
Jest to tkanina (chusta) koloru białego lub koloru ornatu, którą nakryty jest kielich
do momentu przygotowania darów ofiarnych.
Ponownie kielich nakrywa się tym welonem po komunii.
Puszka jest naczyniem do przechowywania Chleba Eucharystycznego.
Pierwotnie była krągłym lub kwadratowym pudełkiem, a w średniowieczu przybrała kształt przykrywanego kielicha.
Ampułki są używane począwszy od starożytności naczyniami kształtem przypominającymi dzbanuszki, w których w czasie przygotowania
darów przynosi się wino i wodę. Zwykle umieszcza się je na szklanej
lub metalowej tacce.
Lawatarz jest naczyniem używanym do obmycia rąk podczas ofiarowania
(lavabo). Składa się on z dwóch części: naczynia z wodą w kształcie dzbanka i tacki, na którą spływa woda w czasie obmycia rąk.
Niestety, lawaterz jest dość rzadko używany w liturgii - jego funkcję spełnia ampułka z wodą i zwykła tacka.
Ręczniczek jest kawałkiem płótna służącym kapłanowi do wycieranie rąk
podczas lavabo.
Vasculum to stojąca blisko tabernakulum, wypełnione wodą naczynie,
w którym kapłan dokonuje obmycia (tzw. ablucja) palców po zakończeniu
rozdzielania komunii.
Monstrancja jest naczyniem liturgicznym stosunkowo młodym,
gdyż pojawiła się w kościele dopiero w XIV wieku wraz z rozwojem kultu Eucharystii.
W monstrancji wystawia się ciało Chrystusa do adoracji.
Zwykle jest ona bogato ozdobiona.
Melchizedek jest to specjalny, wyjmowany uchwyt,
za pomocą którego Ciało Chrystusa można odpowiednio umocować
w monstrancji lub kustodii
Kustodia jest naczyniem liturgicznym, w którym przechowuje się
Ciało Chrystusa celem umieszczenia jej w monstrancji podczas wystawienia
Najświętszego Sakramentu. Uchwyt w którym umieszcza się Ciało Chrystusa ma kształt półksiężyca i dlatego nazywa się luną bądź Melchizedekiem.
Kociołek to naczynie liturgiczne, które z zewnątrz wygląda jak wiaderko z metalowym uchwytem. W czasie liturgii służy do przenoszenia wody święconej
podczas obrzędu pokropienia (Aspersji) lub poświęcania czegoś.
Kropidło to przedmiot liturgiczny służący do obrzędu aspersji (pokropienia).
Możemy wyróżnić dwa rodzaje kropideł.
Pierwszy z nich składa się z uchwytu, na którego końcu jest metalowa kula
z małymi otworkami, w środku której znajduje się woda Święcona.
Natomiast drugi rodzaj posiada na końcu zamiast kuli włosie, które moczone
w kociołku w celu pokropienia.
Łódka to naczynie liturgiczne do przechowywania mirry.
W czasie liturgii Służy do przenoszenia mirry i zasypywania go w kadzidle.
Mirra jest symbolem uwielbienia, modlitwy i ofiary.
Okadzanie osób lub rzeczy oznacza okazywania im czci.
Nawikulariusz (ministrant niosący łódkę) podaje łódkę po lewej stronie
turyferariusza (ministranta niosącego kadzidło).
Trybularz to naczynie służące do wykonywania okadzenia w czasie liturgii.
Jest wykorzystywany przede wszystkim podczas adoracji Najświętszego Sakramentu i uroczystej Eucharystii. Inna nazwa trybularza to kadzidło.
W trybularzu znajdują się węgielki, które kapłan posypuje mirrą.
Źródło: addominik.pl
You can do it, too! Sign up for free now at https://www.jimdo.com